BIZCOCHO DE ANIS DE LA SEÑORA ORLANDA


Soy una persona que por mi carácter necesito tener mi mente bien ordenada, planificar las cosas con antelación y entenderlo todo para seguir hacia delante. No va conmigo lo de improvisar y las sorpresas.

Ahora mismo estoy completamente desconcertada y perdida. Mi padre se ha ido este verano sin avisarme y sin tiempo prácticamente a encajar las piezas necesarias para sino entenderlo, asimilarlo.

Ya no vale planificar...lección aprendida. En cualquier memento todo gira 180º y se vuelve del color contrario, así que más vale mirar bien lo que tenemos alrededor y valorarlo.

Le encantaba mi blog, siempre leía cada entrada y estaba muy orgulloso de que pusiera en práctica las recetas mallorquinas de su familia. Este bizcocho le encantó, es más se lo comió prácticamente entero así que es una buena receta para volver de este largo parón.

La receta la publicó Cris del blog Kanela y limón, que a parte de una gran bloguera es una gran persona y me ha demostrado ser una buena amiga. 

El bizcocho huele y sabe como los de antaño, con un saborcito a anís buenísimo. Lo he hecho infinidad de veces, pero a partir de ahora ha adquirido un significado especial para mí.



INGREDIENTES

  • 4 huevos medianos
  • 100ml de anís
  • 50ml de aceite de girasol
  • 250ml de leche
  • 400gr de azúcar
  • 400gr de harina de repostería o de fuerza
  • 1 sobre de levadura
  • ralladura de un limón




ELABORACION


Batimos bien los huevos y vamos añadiendo uno a uno todos los ingredientes en el orden arriba indicado.
No añadiremos el siguiente hasta que esté completamente integrado el anterior.
Volcaremos la masa resultante en el molde escogido previamente engrasado y hornearemos a 180º durante 50-60min, dependiendo del horno de cada uno.

Si todavía no lo habéis probado os aconsejo que lo hagáis, no os arrepentiréis.



Hasta la siguiente!!

CONVERSATION

22 comentarios:

  1. Me alegro de tu vuelta al blog, aunque haya sido con una noticia triste. Sé que el duelo es necesario pasarlo para poder continuar con nuestra vida, pero después del llanto viene la paz y el sosiego y seguro que tienes personas cerca que te ayudarán a que tu vida sea cada día más fácil. Has hecho bien haciendo este bizcocho si era su preferido, un particular homenaje que seguro que le gustaría y a tí te habrá hecho feliz al recordarlo con alegría.
    Un besote guapa.

    ResponderEliminar
  2. Waouuuuuuu, me encanta te ha quedado delicioso y el molde me chifla yo quiero un molde así tan bonito a ver si lo encuentro., este bizcocho va a la libreta de pendientes ..
    Es duro lo de tu padre, a mi me paso lo mismo.. es duro de asimilar, lo siento mucho, pero el estará encantado desde donde este estará muy orgulloso y te estará cuidando no lo dudes
    Besinos
    El Toque de Belen

    ResponderEliminar
  3. Hola Laura. Siento mucho tu pérdida. Este bizcocho me parece un gran homenaje y me ha recordado también a mi padre porque siempre le ha gustado el anís, una copita de vez en cuando. Así que este bizcocho seguro que también le encanta.
    Besos y mucho ánimo.

    ResponderEliminar
  4. Ups, perdóname Marina, que me he hecho un lío con tu nombre ;)

    ResponderEliminar
  5. Ostres bonica, la vida a vegades pot ser molt cabrona... Molts ànims i una abraçada tan dolceta com aquest bundt tan espectacular.
    Petonets
    Sandra

    ResponderEliminar
  6. Adorei o formato desse bolo ficou lindo.
    Também gostei dos ingredientes principalmente do anis, deve ter ficado delicioso
    Bj

    ResponderEliminar
  7. Qué bonito y qué rico!! Un abrazo, Clara.

    ResponderEliminar
  8. Me pido un trocito! se ve precioso y muy apetecible. Un beso!

    Recetas de una gatita enamorada

    ResponderEliminar
  9. Precioso a la vista y delicioso al paladar.

    ResponderEliminar
  10. Ostres guapa, molts ànims amb aquesta nova etapa que s'inicia. Un bonic homenatge i record, segur que n'està molt agrait i content.

    Molts petons!

    ResponderEliminar
  11. Qué te voy a decir que tú no sepas ya... Que ya sabes que estoy aquí, para lo que necesites y para lo que no necesites también, que te quiero mucho, que eres un ángel Marina y que ojalá pronto pueda darte un súper abrazo, sería un sueño!!!! Y del bizcocho, bueno, que voy a decir yo si es uno de mis preferidos!, Preciosas fotos, y palante, siempreeeeeeeee!!!!

    ResponderEliminar
  12. Ohh Guapi!!! quin greu que em sap. Entenc ara el que em vas dir l´altra dia.... molt ànims maca, serà dur però tot mica en mica. Segur que aquest bund significa molt per a tu. Petonet gran.

    ResponderEliminar
  13. Bonito homenaje a tu padre, Laura. Ahora ya siempre te acordarás de él cuando enciendas el horno para hacer este bizcocho de toda la vida y que ahora tiene un significado especial. Un fuerte abrazo. Besos.

    ResponderEliminar
  14. Preciosa amiga, recuerdo cuando me dijiste que le llevaste un bizcocho a tu papi y se lo había comido todo! Aunque ya no esté (y poco consuelo puedo ofrecerte) seguro que cada vez que hagas este bizcocho traerá a tu mente ese lindo momento de verlo disfrutar de tu muestra de cariño hacia él. Ha sido un golpe muy duro que sólo el tiempo podrá calmar, te quiero mucho mi valiente nenita,
    Lxx

    ResponderEliminar
  15. Un homenaje precioso, mejor cuidado no pudo estar. Un abrazo guapa

    ResponderEliminar
  16. Marina lo siento mucho mi madre tambien se fue como tu padre y si es muy duro y cuesta asimilarlo.Pero ves con recetas asi con esta buena "vibra" que te da, sera mas llevadero y emotivo cada vez que lo hagas o recuerdes este magnifico bizcocho.
    Una abraçada

    ResponderEliminar
  17. En este pastel, que disfrutó como nunca y en infinidad de situaciones cotidianas, está en/con nosotros. Estaba enormemente orgulloso de tu blog y pasábamos horas hablando de tus fantásticos pasteles, por como los disfrutaba y los muchos recuerdos k les traía. Eres muy especial para él. Un besazo enorme Marina.

    PD: aunque parezca increíble todavía no he probado ningún pastel tuyo....No comments. XD.

    ResponderEliminar
  18. Oh preciosa!! lo lamento enormemente...este tipo de cambios repentinos son tremendos..nadie está preparado para ellos y sea como sea hacen sufrir :(
    Este bizcocho es un bello homenaje a alguien importante para ti..piensa que siempre que lo comas, tendrá un sabor especial..el sabor del amor hacia tu padre!!
    mucho animo preciosa...todo se acabará colocando en su sitio y el puzzle aunque incompleto volverá a tener sentido
    Miles de cariños llenos de amor!

    ResponderEliminar
  19. Marina no te imaginas lo que lo siento, se lo que es, yo he perdido el mío en verano tambien, hace 7 años. Tenía que estar muy orgulloso de un homenaje así, tan bello, porque estoy segura que lo querías muchísimo y es lo que se lleva, lo bueno. Ánimo, un abrazo enorme.

    ResponderEliminar
  20. Sabes Marina, es genial cuando logramos ligar una receta (lo que más nos gusta hacer) a una persona que amamos. Es fantástico como ese olor, y ese sabor ejercen efectos más poderosos que las fotos o los recuerdos. No podrás ya desvincularlo de él, y así se convertirá en especial para ti. Está fantástico que hayas podido hacer esta proyección que te ayudará a recordar como él te quería y creía en ti. Así que, seguro que él te diría que no estuvieras descentrada...que sí, que es verdad que la vida te da esas bofetadas crueles, y que a él le gustaría estar junto a los suyos disfrutando de tu bundt y de tus entradas... pero que debes seguir adelante, recordarle, ordenarte y reconstruirte de nuevo con los recuerdos y apoyarte en todos los que te quieren.
    Un beso enorme!

    ResponderEliminar
  21. Marina, el otro día te deje un comentario pero creo que no se publico. Decía que sentía mucho lo de tu padre, no tenía ni idea. Hace mucho tiempo que no pasaba por tu blog.
    Te mando un abrazo muy grande, mucho animo amiga mía.

    ResponderEliminar
  22. Marina, us he conegut pel sorteig del llibre pel cumple de la Recet-a2, a través del fb (Neus, ChezSilvia...). Quina casualitat trobar-me amb una recepta on s'aboquen sentiments cap a un pare que ha marxat. Jo li vaig dedicar la crema catalana amb maduixots quan feia poc que ens havia deixat tristos i dolguts als de casa. M'agrada el teu blog i m'agrada aquesta recepta especialment. També li hauria agradat molt al pare...Un petó i endavant. Mentre els recordem, sempre són amb nosaltres.

    ResponderEliminar

Instagram